THERAPIE VOOR LAGE METABOLISCHE ENERGIE.
ALS GEVOLG VAN ONVOLDOENDE SCHILDKLIER- EN BIJNIERWERKING
Door Bruce Rind, MD
Uit Wise Traditions, Zomer 2009
Nederlandse vertaling Rob Hundscheidt.
Ben je vaak moe of te neergeslagen ? Heb je problemen met slapen ? Heb je problemen met je lichaamsgewicht ? Heb je het altijd koud en kun je het niet warm krijgen ? Heb je een droge huid ? Kun je soms maar moeilijk iets herinneren ? Als het antwoord op een van de bovenstaande vragen “Ja” is, en je denkt dat het iets is waar je dan gewoon maar mee moet leven, denk daar dan liever nog maar eens over na.
Terwijl al het bovenstaande op niets meer lijkt dan dagelijks voorkomende vervelendheden, zijn dit in feite alle symptomen van lage metabolische energie. De beste manier om van deze symptomen af te komen – en de metabolische energie te herstellen – is het onderliggende probleem te corrigeren. Wat veroorzaakt die lage metabolische energie ? De meest algemeen voorkomende oorzaak is slechte schildklierfunctie, slechte bijnierfunctie, of meestal een mengsel van beide. Een andere erg vaak voorkomende oorzaak is een hormonaal onevenwicht – vooral lage progesteron of oestrogene dominantie bij vrouwen of lage testosteron bij mannen. Het herstellen van de metabolische energie helpt het lichaam zichzelf te helpen, en laat het zelfreparatie-mechanisme weer goed functioneren en de gezondheid herstellen.
WAT VEROORZAAKT EEN LAGE METABOLISCHE ENERGIE ?
Ieder proces dat in ons lichaam plaatsvindt vereist energie – vooral metabolische energie.
Als je lichaam niet voldoende energie heeft om goed te kunnen functioneren dan zal ieder deel van het lichaam op zijn eigen unieke manier slecht of verkeerd functioneren. Zo is het bijvoorbeeld zo dat als de hersenen te weinig energie krijgen, dat het gedachteproces zoals herinnering en concentratie verslechteren.
Het lichaam heeft energie nodig om zichzelf warm te houden; daarom wordt een lage lichaamstemperatuur gewoonlijk begeleid met een lage metabolische energie (voor meer voorbeelden kijk op de symptoomlijst). In onze cellen is makkelijk te gebruiken energie aanwezig in de vorm van ATP (adenosine triphosphate) moleculen. Het lichaam converteert vet en koolhydraten in ATP dat dan wordt gebruikt als energie, alhoewel zijn er ook andere factoren in betrokken over hoe goed ons lichaam deze conversie kan maken.
De schildklier die onderaan de hals zit maakt het hormoon T4 (thyroxine). T4 converteert tot T3 (triiodothyronine) en RT3 (Omkeren, vertragen van T-3). Het is T3 die de ATP-machinerie in iedere levende cel aanzet, terwijl de RT3 die vertraagt. De productie van deze schildklierhormonen wordt gecontroleerd door TSH ( Thyroid Stimulating Hormone) wat vrijkomt uit de hypofyse in de hersenen. De hypofyse krijgt zijn orders van de hypothalamus (ook deel van de hersenen).
De bijnieren die boven op iedere nier zitten, helpen het lichaam om te gaan met stress. Als de metabolische activiteit te hoog is, dan zien de bijnieren dat als een stressfactor. In antwoord op deze stress, zal de hypothalamus aan de hypofyse doorgeven om minder TSH te produceren, en zo wordt de productie van TSH en de schildklieractiviteit verlaagd.
Gebaseerd op de bovenstaande gegevens zijn enkele oorzaken van de lage metabolische energie als volgt:
1. De schildklier kan niet voldoende T4 maken (hypothyroidisme).
2. De adrenale klieren (bijnieren) zijn te zwak om de stress van de normale metabolische energie-behoefte van het lichaam aan te kunnen en dwingen een afname van de energieproductie af.
3. De enzymen (cellulaire machinerie) die ATP maken kunnen teruggehouden worden als gevolg van de chemische tussenkomst van toxines, gebrek aan of geheel ontbreken van ingrediënten (vitamines en mineralen), of niet kunnen functioneren als gevolg van een auto-immuunziekte of oude virale schade.
4. Een onevenwicht van hormonen, zoals het groeihormoon, testosteron, oestrogeen of progesteron.
5. Zware calorieënrestrictie.
DE DIAGNOSE VAN METABOLISCHE ENERGIEPROBLEMEN.
Om de energie te herstellen tot op gezondheidsnivo moeten de veroorzakende problemen worden gecorrigeerd. Blootstelling aan chemische stoffen, voedingsgebreken, voedselallergieën (zoals allergie voor tarwe), vitale factoren en auto-immuune schade zijn alle in een bepaalde mate overal voorkomend. Als ze zwaar genoeg zijn kan een van deze factoren (of een combinatie van enkele minder zware) het metabolische mechanisme van het lichaam overweldigen en de oorzaak van het probleem worden.
Dit artikel is meer gericht op het lage metabolisme dat veroorzaakt wordt door een disfunctie van de schildklier of van de bijnieren, of door een combinatie van die twee.
Voordat ik verder ga wil ik een observatie uitleggen die ik maakte met betrekking tot het verband tussen de schildklier en de bijnieren. Die schijnen namelijk zelfs nog een ander verband te hebben. De manier hoe we er uit zien (lichamelijk en emotioneel) lijkt een functie te hebben van hoe de schildklier en bijnieren met elkaar in verband staan. Lage bijnierfunctie kan er uitzien als een veel te hoge schildklierwerking – dat betekent dat lijders aan beide erg mager en bleek kunnen zijn, nerveus zijn, hartkloppingen hebben, en een onstabiele temperatuur. Daarentegen kan een lage schildklierfunctie symptomen hebben die lijken op een te hoge bijnierwerking – dat is dat lijders aan beide symptomen zwaarder dan normaal kunnen zijn, een roodachtige gezichtskleur hebben, een stabiele temperatuur hebben en een kalme gedragswijze.
Als een slechte schildklierfunctie de enigste ooraak van laag metabolisme functioneren is, zien we een typisch roodachtige huid, een dunner wordt aan de buitenkant van de wenkbrauwen, makkelijke gewichtstoename, depressie, traag bewegen, erg veel slapen, hoge bloeddruk en een verminderd in staat zijn om infecties te bestrijden. Daarentegen als slechte adrenale functie de enigste oorzaak van lage metabolisch functioneren is, dan zien we een typische bleekheid, volle wenkbrauwen, moeilijkheden om gewicht bij te komen (als het probleem te zwaar is), moeilijkheden om gewicht te verliezen (als het probleem matig is) angsten, overdreven schrikachtigheid, slapeloosheid en een niet verfrissende slaap, lage bloeddruk, allergieën en auto-immune problemen.
De meeste mensen hebben eerder een mengsel van slechte schildklierfunctie en slechte bijnierfunctie dan louter het een of de andere, en daarom een mengsel van de symptomen.
In mijn praktijk heb ik enkele werktuigen ontwikkeld die goed helpen in het diagnosticeren van de oorzakelijke problemen en een vergemakkelijkte behandeling (zie het diagram op pag. 18). Ze voorzien in een erg nuttige feeddbackwerktuig voor een juiste diagnose en behandeling van lage metabolische energie.
DE BEHANDELING VAN LAGE METABOLISCHE ENERGIE.
Waar kunnen we beginnen, bij de bijnieren of de schildklier -insufficientie ? Als beide, de aderenale en de schildklier te zwak zijn, dan moeten eerst de bijnieren hersteld worden alvorens de schildklier (zie de Metabolische Scorekaart TM, op pagina 20, om te zien of het probleem bij de bijnieren ligt of bij de schildklier, of bij beide).
Als de bijnieren te zwak zijn, dan is zelfs een normale schildklieractiviteit een belasting er op. Men kan zich “hypo-adrenaal” kunnen gaan voelen (koud hebben, gewichtsverlies, droge huid, vermoeidheid, slapeloosheid, en angsten) en dan draait het lichaam natuurlijk zijn eigen schildklierproductie naar beneden door de productie van RT3. Andersom is het zo dat als de bijnieren sterk zijn en de schildklier te zwak is of niet in staat om de bijnieren bij te houden, dat men zich “hypothyroid” begint te voelen (intolerantie voor warmte, gewichtstoename en vloeistofretentie, grote behoefte aan slaap, en depressie). Een algemeen veel gemaakte fout door medische artsen is dat ze zich geheel op de schildklier richten en de bijnieren ignoreren. In een verzwakte toestand van de bijnieren en het voorschrijven van schildkliermedicatie die T3 of T4 bevat, kan dit beperkte of voorbijgaande verbetering voortbrengen. Daaropvolgende vermeerdering van de dosis biedt dan echter maar weinig of geen voordeel omdat de medicatie de energiemachinerie in de overdrive gooit. Jammer genoeg is dit hoger energienivo niet duurzaam vanwege de stress op de bijnieren. Uiteindelijk zullen de bijnieren vermoeid worden en de symptomen van lage energie zullen terugkeren.
Als echter de bijnieren goed functioneren, kunnen de schildklierhormonen hun werk goed doen en het resultaat is goede metabolische energie. Een andere manier om dit verband tussen bijnieren en schildklier te bezien is over de schildklier te denken dat deze de energie “genereert” terwijl de bijnieren in staat moeten zijn om de energie te verwerken, er mee om te gaan. Als de schildklierenergie te groot voor de mogelijkheid van de bijnieren is om er mee om te kunnen gaan, zal het lichaam de schildklierenergie naar een lager nivo brengen, zoveel dat die in staat is zich aan te passen aan wat de bijnieren veilig mee om kunnen gaan. Soms probeert de arts de patiënt beter te laten voelen door de schildklierdosis te verhogen of zelfs een T4-T3-combinatie te geven zoals Armour Thyroid of gewoon een T3 ondersteuning zoals Cytomel.
Het probleem met deze benadering is dat die het systeem dwingt om op een hogere energie te functioneren dan dat de bijnieren mee om kunnen gaan. In het begin hebben de bijnieren nog genoeg reserves om met de hogere schildklierenergie om te kunnen gaan zodat de patiënt zich dus beter voelt. Als de (adrenale) reserves echter uitgeput zijn (dit kan binnen enkele dagen, weken of maanden optreden) dan kan de patiënt vermoeidheid krijgen, angsten, vlagen van snelle hartslag of het gevoel van zulke aanvallen (ritmestoringen) of andere symptomen van beide, hoge schildklierfunctie of van lage bijnierfunctie (zie de Metabolische Scorekaart TM). Dit is de “crash en verbrandings”-fase van een schildklierbehandeling die de capaciteit van de bijnieren negeert om met de schildklierondersteuning om te kunnen gaan. Dit wordt vaak opgevolgd door een aanbeveling voor een medicatie voor anti-angst of anti-depressie.
FUNDAMENTELE ADRENALE HERSTELPRINCIPES.
In het algemeen is het zo dat stress een belasting doet op de adrenale klieren. We kunnen stress definiëren als iets dat onze overleving uitdaagt, ons plezier, onze voorspoed, veiligheid of stabiliteit. Het is iets dat ons systeem dwingt zich aan te passen, zoals verandering van omstandigheden, extreme temperaturen, veranderingen in de biochemie (zoals een plotselinge verandering van supplementen, medicatie, of zelfs een verandering van voedingswijze). Infectie, gebrek aan slaap of liefde zijn stressoren. Schimmel is in het algemeen een ernstige stressfactor, maar moeilijk te vermijden.
Het tegenovergestelde van stress zoals plezier, adequate rust en comfort, vrede, veiligheid, stabiliteit en goede voedingsstoffen zijn voorbeelden van factoren die de bijnieren ondersteunen. Dus is het duidelijk dat we deze kwestie het best benaderen door de stressoren te vermijden en die dingen uitzoeken die helpen.
In zoverre het de voedingswijze betreft is het belangrijk om meer proteïnes te eten en meer goede vetsoorten (geen plantaardige oliën) en koolhydraten te beperken, vooral suikers. Vermijd stimulanten en fysiologisch stressvolle substanties zoals cafeïne, dieetpillen, chocolade, alcohol en sigaretten. Als je allergieën hebt, dan vermijd de allergie-veroorzakende substanties; de meest algemeen voorkomende allergiebevorderende substaties zijn tarwe en zuivelproducten. Alhoewel het verbazend klinkt, is het zo dat we de neiging hebben om naar voedselsoorten te hunkeren waarvoor we allergisch zijn.
De metabolische activiteit (de chemische processen en veranderingen die in ons lichaam gaande zijn) zijn een stressfactor voor ons. Op een nivo dat deze stress door onze bijnieren verwerkt kan worden is deze stress goed voor ons – en die stress wordt dan eu-stress genoemd – die behoudt het leven. Als de metabolische activiteit te sterk voor onze bijnieren is, bijvoorbeeld door excessieve schildklierstimulatie, dan is de stress slecht voor ons – en wordt dis-stress genoemd – en laat de bijnieren uitputten.
Zelfs goede stress zoals feesten, kan soms ook te veel zijn voor de bijnieren. Zoek naar zekerheid en veiligheid, plezier en optimisme. Leer om negatieve emoties te vermijden zoals vrees en angst (bijvoorbeeld horrorfilms). Vermeerder de rust en probeer zo veel als mogelijk slaap te krijgen. Forceren, te veel werk of oefening en enigerlei slaaponthouding stresseert de bijnieren.
ADRENALE ONDERSTEUNING.
Om te kunnen herstellen is het cruciaal om het lichaam te voorzien van goede voedingsstoffen. De minimale voedingsvereisten voor gezondere bijnieren zijn:
• Een gezonde volwaardige biologische voedingswijze die een adequate hoeveelheid proteïne en gezond vet bevat (olie die op kamertemperatuur vloeibaar is, terwijl vet op kamertemperatuur vast is) en adequate vetoplosbare vitamines, terwijl alles moet worden weggelaten dat allergisch voor je is zoals tarwe, zuivelproducten of andere specifieke voedselsoorten.
• B-complex-vitamines: Een heel compleet B-complex met veel vitamine B5 (panthotheenzuur) kan noodzakelijk zijn. Onthoudt dat gefermenteerd voedsel rijk aan B-vitamines is.
• Vitamine C en anti-oxidanten. Vitamine C is cruciaal voor de functie van de bijnieren. De gebufferde poedervorm van vitamine C wordt vaak beter verdragen in een drank genomen waar door de dag heen een slok van genomen wordt. Het is belangrijk om samen met vitamine C ook bioflavonoïden te nemen, omdat deze helpen om de anti-oxidantenactiviteit te recyclen en te behouden.
• Aminozuren: Mensen met zwakke bijnieren kunnen vaak niet goed vlees of andere proteïnes naar aminozuren verteren. De bijnieren leven op aminozuren. Net zoals ook bij vitamine C kunnen aminozuren het best ook in een drank worden gemengd waar door de dag heen een kleine slok van wordt genomen.
• Gezonde vetten. Dierlijk vet is de beste vorm van gezond vet, maar het moet biologisch zijn. Als het zuivel of melk is, dan zou het dier zich zo mogelijk op het gras moeten kunnen voeden. Eieren zijn ook erg gezond. Kippen die buiten op het gras lopen zijn de beste er voor. Levertraan voorziet in vitamine A, essentieel voor de productie van bijnier- en schildklierhormonen.
• Ongeraffineerd zeezout. Dit helpt de bijnieren door een lage bloeddruk te verhogen en te verzekeren dat het lichaam water vasthoudt. Gewoon tafelzout (Natrium Chloride) bevat niet dezelfde mineralen en sommige mensen voelen zich ook slechter als ze het gebruiken.
HET HERSTELLEN VAN DE SCHILDKLIER FUNCTIE.
Voor een licht slechte schildklierfunctie kan men vaak een ondersteuning krijgen via supplementen zoals L-thyrosine en jodium (bijvoorbeeld Prolamine Iodine van Standard Process) of een schildklierondersteunend klieren supplement (bijvoorbeeld het product dat T-100 Thyroid Glandular Support heet). Er zijn ook supplementen verkrijgbaar die mengsels van schildkliervoedingsstoffen bevatten. Sommige klierpreparaten voor de schildklier kunnen een completere ondersteuning bieden.
Als de schildkliertoestand veel erger er aan toe is, kan men een voorgeschreven medicatie nodig hebben Het geven van alleen maar T-4 (zoals Levothyroxine, Syntroid, Unitroid, en Levoxyl) is een goede keuze als T-4 het enigste missende component is.
Bij mensen met een slechte conversie van T-4 naar T-3, werkt een gedroogd schildklierpreparaat (zoals Armour Thyroid Rx ) vaak het beste omdat het ook het noodzakelijke T-3 bevat. Als men de dagelijkse dosis over de dag heen verdeelt in twee of drie dosissen, dan voorziet dat in een stabielere bloednivo aan T-3 en in het algemeen brengt dit dan betere resultaten voort.
Als men s’morgens de hele dosis neemt, dan is dit erg belastend voor de bijnieren en voelt men zich vaak uitgeput in de namiddag. Bewijzen van dit feit kunnen worden gezien als men de dagelijkse temperatuur opneemt. De adrenale stress wijst zich uit als verhoogde oppervlakkige temperatuur..
Noteer dat als de adrenale klieren te zwak zijn om de gedroogde schildklier om te gaan, dat we in het begin vaak een respons van betere energie en minder symptomen kunnen zien, die dan gevolgd worden door een crash waarin de energie kan zinken tot een nivo dat zelfs lager dan voor de gedroogde schildklier ondersteuning ligt. Daarbij kunnen ook andere symptomen van adrenale stress optreden zoals angsten, slapeloosheid en hartkloppingen. Hetzelfde kan worden gezien bij een te snel vrijkomen van T3 (zoals Cytomel) of bij een te langzaam vrijkomen van T3.
OESTROGEEN DOMINANTIE ONDERSTEUNING (VOOR VROUWEN).
Oestrogeen is in het algemeen een stimulant en oestrogeen dominantie wijst zich uit als angst, agitatie, spierspanning en verhoogde celdeling in de vrouwelijke organen, die leiden tot woekeringen in de baarmoeder en cystes in de borst. Daarentegen heeft progesteron een kalmerend effect, zoals ook een verlangzaamde celdeling Een onevenwicht dat een predominantie van de oestrogenen begunstigt (oftewel te veel oestrogeen of onvoldoende progesteron) wordt oestrogene dominantie genoemd (zie tabel op pag. 22)
METABOLISCHE THERAPIE, GENEZEN.
Zoals je kunt zien kan metabolische energie zich uitwijzen als een van de vele symptomen. De beste manier om deze symptomen te elimineren is het onderliggende probleem te corrigeren – in de meeste gevallen slechte schildklier en andrenale functie. Als je eens de keuze hebt gemaakt om het probleem te corrigeren, dan kunnen enkele algemene principes van de behandeling van toepassing zijn:
• Als de behandeling werkt, dan zou men door de tijd heen verbetering moeten voelen. Genezingscrisissen treden maar zelden op in het geval van schildklier en adrenale herstel, die komen wel meer voor bij detoxificaties of eliminering van een biologische agent.
• Succesvolle behandeling wordt makkelijker verkregen door het gebruik van feedback die gebaseerd is op veranderende tekens, symptomen, temperatuurpatronen en laboratoriumwaardes.
• Als men supplementen neemt, en vooral in het geval van mensen die overgevoelig zijn of allergieën hebben, is het oude verpleegstersspreekwoord “begin met weinig, en ga langzaam voort” erg belangrijk te herinneren als men de adrenale en de schildklierfunctie herstelt.
Het is het adrenale component dat het minst begrepen en geapprecieerd wordt. Toch kunnen zowel de schildklier als de adrenale functie verbeterd worden door goede voedingsstoffen te gebruiken, verandering van levensstijl, en in sommige gevallen supplementen en schildkliermedicatie. Dit kan helpen een normaal symptoomvrij leven te laten beginnen.
SYMPTOMEN VAN LAGE ENERGIE.
Alhoewel vele onderstaande symptomen er niet in verband mee lijken te staan, kunnen ze alle uit hetzelfde fundamentele probleem voor lage metabolische energie stammen.
ALGEMEEN: Lage lichaamstemperatuur. Koud hebben, lage energie of vermoeidheid, onveranderlijke gewichtsproblemen. Langzaam genezingsproces.
HERSENEN: Depressief en of angstig. Slecht geheugen, focus of concentratie. Slaapstoringen.
INSULINE SYSTEEM: Onder-reactief of over-reactief; dat is frequente infecties (huid, sinus, blaas, darm en gistproblemen, allergieën, auto-immuunziekten.
SPIEREN / SKELET: Vermoeidheid, fybriomyalgie (spier of gewrichtspijnen), algemene pijnen, verslijtverschijnselen door herhaaldelijk dezelfde bewegingen en carpal tunnelsyndroom. Zwak bindweefsel, gewrichtsbanden, botten, etc., hoofdpijnen.
SEXUEEL: Verzwakte libido of functie, menstruele storingen, onvruchtbaarheid.
SPIEREN: Lage bloeddruk, hoge bloeddruk, Ziekte van Raynaud.
DARMEN:Constipatie, gassen of opgeblazen gevoel, verteringsproblemen, irritabel darm syndroom (IBS)
ZENUWSYSTEEM: Gevoelloosheid van handen of voeten (gewoonlijk symmetrisch) verslechtering of verlies van zintuigfunctie zoals gezichtsvermogen, smaak of reuk.
HUID: droog, bleekheid of bleke plekken in lichte huid, verdonkeringen of donkere plekken in donkere huid, acne.
HAAR: Broos, uitvallen, grof haar, droog of vet haar.
NUTTIGE DIAGNOSTISCHE HULP.
METABOLISCHE SCOREKAART TM Een methode om de symptomen te bezien om te voorzien in een richtinggevende leidraad of er nu een adrenaal -, een schildklierprobleem of een mengsel van deze problemen aanwezig is (zie pag. 20).
METABOLISCHE TEMPERATUUR GRAFIEK TM: Een methode om de dagelijkse temperaturen te meten en te interpreteren om inzicht te verkrijgen in metabolische gebeurtenissen die in verband staan met adrenale en schildklierfunctie (zie pag. 21).
SCHILDKLIERSCHAAL TM: Een methode om schildklier laboratorium gegevens te evalueren (TSH, Free T4, en Free T3) en die tot optimale waardes te relateren, zoals ook tot elkaar. Dit voorziet in een beter beeld van wat er gaande is in tegenstelling tot de oude antwoord:” Uw laboratoriumwaardes zijn alle normaal” (zie pag. 21)
OESTROGEEN DOMINANTIE VRAAGBAAK: Een methode om de symptomen te bezien om te vast te stellen of een oestrogeen / progresteron-onevenwicht de oorzaak er van is dat die metabolische problemen veroorzaakt (zie www.drrind.com/therapies/edquestionaire.pdf )
ANDERE ALGEMEEN VOORKOMENDE SCHILDKLIERAANDOENINGEN.
ZIEKTE VAN HASHIMOTO: Dit is een auto-immune ziekte waarbij men een allergie ontwikkelt voor de eigen schildklier. In de beginfase als er destructie is van de schildklier en het overspoelen van schildklierhormoon (T4), dan is er een hyperthyroid effect. In een poging om het T4 nivo in het bloed te verlagen, vermindert de hypofyse de hoeveelheid TSH die het uitscheidt, en produceert lage TSH-waardes. De hypermetabolische toestand die dan optreedt stresseert gewoonlijk de bijnieren en veroorzaakt adrenale vermoeidheid. Als er dan voldoende schade is opgetreden en de schildklier alleen maar nog een kleine hoeveelheid T4 kan maken, gaat men over naar een hypothyroid fase. Nu heeft men dan hypothyroidisme en adrenale vermoeidheid. Auto-immune antilichamen, namelijk antiglobuline antilichamen (ATA) en thyroid peroxidase antilichamen (TPO), zijn bijna altijd aanwezig bij bloedtesten. Het lichaam kan de hyper-metabolische toestand eventueel nog counteren door de conversie van T4 naar T3 te verminderen, en T4 naar RT3 te vermeerderen. Dit is metabolisch gezien dus als het trappen op de rem van een auto die te vlug gaat.
ZIEKTE VAN GRAVES:
Is een auto-immune ziekte waarbij een antilichaam wordt geproduceerd dat TSH imiteert, en die aan de schildklier signaleert om T4 aan te maken. Omdat het T4-nivo omhoog gaat, probeert de hypofyse het T4-nivo te verminderen door het TSH-nivo te verminderen, en we krijgen een laag TSH nivo. Typisch vinden we dan een verhoging van het schildklierstimulerende imunoglobuline of TSI. De meeste laboratoriums beschouwen een nivo van 130 of hoger als bewijs van de Graves-ziekte. In werkelijkheid zien we vaak de tekenen van hyperthyroidisme op een subtiele manier beginnen te verschijnen op een nivo van 90.
Bij 110 zijn de symptomen makkelijker te zien. Tegen de tijd dat het op 130 is aangekomen, zijn de symptomen gewoonlijk zwaar. Anders dan bij de ziekte van Hashimoto gaat bij Ziekte van Graves het T4 naar een hoge conversie tot T3. Dit is net alsof men te hard met een auto rijdt en op de accelerator trapt. Deze ziektetoestand is extreem stresserend voor de bijnieren.
METABOLISCHE TEMPERATUUR TABEL.
Als je een onvoldoende werking van de schildklier of bijnieren vermoedt, dan moet je allereerst de temperatuur meten, en dit niet om vast te stellen of je koorts hebt, maar omdat de temperatuur iemands metabolische energie toestand weergeeft.
De gemiddelde dagelijkse temperatuur van een gezond persoon is 98,6 graden Fahrenheit, waardoor we dit als de optimale temperatuur kunnen aanhouden (in tegenstelling tot de normale temperatuur). Lagere dan normale optimale temperaturen, geven een lagere dan optimale metabolische toestand weer, die gewoonlijk door het schildkliermechanisme gecontroleerd wordt. Een grote variabiliteit van de temperatuur geeft een onstabiel of vermoeid adrenaal systeem aan. Dus, op weg naar gezondheid wilt men van een lage of onstabiele temperatuur naar de 98,6 F. en stabiele temperatuur gaan.
De Metabolische Temperatuur Tabel is een erg waardevol feedbackwerktuig dat voorziet in een stratenkaart waarmee iemand kan zien of hij zich van of naar een gezonde metabolische toestand beweegt, en voorziet in inzicht of de therapeutische inspanningen werken of niet. Deze feedback helpt het behandelingsprogramma naar een dagelijkse basis te leiden. Als eens corrigerende acties onderweg zijn, zal het temperatuurpatroon je laten zien hoe je vooruitkomt.
TEMPERATUUR PATROONEN IN RESPONS TOT DE ADRENALE THERAPIE.
((Opmerking: De grafiek kan in dit bericht niet worden weergegeven, zie eventueel de website van Dr. Rind))
Bij vermoeidheid van de bijnieren is karakteristiek een onstabiele temperatuur (A) aanwezig. Innerlijke temperaturen hebben wijde variaties. Ze gaan omhoog bij warm weer en dalen bij koud weer.
Met adrenale ondersteuning verbetert de adrenale functie zich en de variabiliteit neemt af, m.a.w. woorden worden de temperaturen dan stabieler. (B). Ze kunnen stabiliseren in het lage bereik (C) en dan stijgen als de verbetering continueert. Het doel is stabiele temperatuur in het optimale bereik (E), typisch voor een gezonde metabolische staat.
Als de adrenale ondersteuning goed werkt, kunnen de afzonderlijke fases van A tot D elke een week tot enkele maanden duren, naar gelang de persoon. Doorgaans blijken bij enigerlei willekeurige personen elke van de fases ongeveer even lang te duren, sommigen gaan erg vlug door elke periode heen, en anderen hebben meer tijd nodig om door elke fase te gaan. Sommige fases kunnen bijvoorbeeld A en D naar een opwaarts stabiliserend patroon gaan, zonder dat C aanwezig is. Ik heb mensen gezien die direct van A naar E gingen. Om van A naar E te gaan kan maar een of twee weken duren, of ook zo lang als enkele maanden. Het doel is dat fase E permanent aanwezig blijft. Als de adrenale vermoeidheid zwaarder is (gewoonlijk van langere duur), hebben elke van de fases A tot D de neiging om langer te duren, en fase E kan dan vaak minder zeker te bereiken zijn. Als er binnen enkele maanden tijd geen voortgang wordt gezien, dan is er gewoonlijk een ander probleem aanwezig zoals toxiteit of voedingsdeficiënties.
TEMPERATUUR PATROON IN RESOPONSE TOT DE SCHILDKLIER-THERAPIE.
((Opmerking: De grafiek kan in dit bericht niet worden weergegeven, zie eventueel de website van Dr. Rind))
Onderstaand in de grafiek is een typisch temperatuurpatroon te zien van iemand die de juiste schildklierondersteuning heeft, en die een gemiddelde tot juiste respons daar op heeft.
De typische patiënt met slechte schildklierfuncties heeft een stabiele maar lage temperatuur, wat een lagere dan een optimale schildklierfunctie weergeeft (A). Na het beginnen of vermeerderen van de dosis van de schildklierhormoon vervangende medicatie, stijgt de temperatuur stadig (B). De temperaturen op het metabolische nivo die op de horizontale lijn blijven geven de momentele actuele dosering van de schildklier-vervangende medicatie weer (C). Als tenslotte de juiste dosis van schildkliervervangende medicatie is bereikt, is de temperatuur stabiel op 98,6 Fahrenheit (D). Als de bijnieren dit nivo aan energie niet aan kunnen, dan zien we vaak een expansiepatroon dat wordt gevolgd door een daling van de temperatuur.
De Metabolische Temperatuur Grafiek TM is een zeer goed werkzaam gereedschap dat grafisch onze metabolische toestand aangeeft (adrenaal en schildklier) en leidt ons op het pad van ontdekkingen. Die laat ons weten of een therapie ons helpt of ons schaadt, en hoeveel. Als onze bijnieren en schildklier de juiste ondersteuning krijgen, dan zal het monitoren van je eigen vooruitgang met dit gereedschap de voordelen vermenigvuldigen. Voor details er over hoe je temperatuur te meten en die in grafische vorm op te schrijven kan men de website bezoeken. www.drrind.com/therapies/metabolic-temperature-graph
DE METABOLISCHE SCOREKAART.
Zijn m’n metabolische energieproblemen als gevolg van een te lage thyroidfunctie ? De Metabolische Scorekaart* voorziet in waardevol inzicht of een te lage thyroidfunctie of een te lage bijnierfunctie de oorzaak van je problemen, tekens en symptomen kan zijn.
Onderstaand staat een deel van de Metabolische Scorekaart TM. Daar uit kan men opmaken of je ziektetoestand overwegend ten gevolge van een lage functie van de schildklier is, van de adrenale klieren, of van een mengsel van beide. Niemand heeft alle symptomen; alhoewel is het zo dat hoe zwaarder de problemen zijn, hoe groter het aantal symptomen is dat men heeft. De hele kaart met verdere symptomen vindt men op de website http:/www.drrind.com/therapies/metabolic-symptoms-matrix
| TEKENS & SYMPTOMEN | ADRENAAL | GEMENGD | SCHILDKLIER. |
| Lichaamstype | Mild: Makkelijke gewichtstoename. Matig: Kan geen gewicht verliezen. Zwaar: Mager; kan geen gewicht bijkomen. | Komt makkelijk gewicht bij op heup en buik. Moeilijk van af te komen. | Gewichtstoename over hele lichaam. Heel moeilijk van af te komen. |
| Wenkbrauwen | Meestal volle wenkbrauwen | Normaal tot dun. | Erg dun buiten 1/3 tot 1/2 |
| Gezichtskleur | Neiging tot bleekheid, vooral om de mond. | Bleek om de mond (beter zichtbaar bij lichte huid) | Blozend rossige huidskleur, inclusief om de mond. |
| Pigment distributie. | Vitiligo (witte plekken of vlekken) in laat stadium. Kan te gemakkelijk een bruine kleur krijgen. Bij een donkere huidskleur, donkerder op voorhoofd, zijkant gezicht, om de mond en kin, kaak. | Mildere versie van vitiligo en donkere plekken indien donkere huid. | Bij pure hypothyroidisme is vitiligo en hyperpigmentatie erg zeldzaam. |
| Lichtgevoeligheid | ++ | + | – |
| Temperatuurpatroon. | Slechte termo-regulatie (heet als het warm is, koud als het koel is). Neiging tot lage lichaamstemperatuur, 97,8 of lager. Op en neergaand patroon. | Schommelend patroon, gewoonlijk gemiddeld 97,8, maar kan ook lager | Stabiel, niet schimmelend patroon. Het gemiddelde kan liggen in laag in de 90 tot een beetje onder de 98,6 |
| Emotionele reacties. | Hyper-reactief (over) | Matig | Hypo-reactief (onder) |
| Intuïtief | ++ | + | +/- |
| Depressie | + | ++ | +++ |
| Voedingswijze | Vaak min of meer vegetarisch. of vermijdt bepaalde voedselsoorten | Minder voedingbeperkingen dan het uur adrenale type. | Eet vrijwel alles |
| Darmfunctie | Neiging om irritabel of hyperactief te zijn. De transittijd kan te snel zijn, wat een slechte vertering veroorzaakt. | Slecht / gemengd. | Neiging tot constipatie, langzame transittijd en slechte mechanische vertering. |
| Hunkeringen naar. | Zoetigheid, koolhydraten, zout, Black licorice. | Gemengd. | Vetten. |
| Bloedsuiker. hyperglycemie. | Neiging tot hypoglycemie. Kan kleine maaltijden nodig hebben, | Kan variëren van milde hypoglycemie tot hyperglycemie. | Normaal tot anders inzinkingen. |
| Bloedgroep. | Meestal bloedgroep A | Vaak bloedgroep O |
DE AUTEUR.
Bruce Rind, MD, is een van de leidende holistische medische doktors in het metropool van Washington. Hij is diplomeerd door The American Board of Holistic Medicine en praktiseert sinds 1985 de holistische geneeskunde. Dr. Rind begon zijn geneeskundige carrière als anesthesist, waarna hij naar pijn-management overstapte en tenslotte naar de holistische geneeskunde. Hij heeft deskundigheid ontwikkeld op het gebied van sportgeneeskunde, endocrinologie (alle hormonale kwesties) en herstel van hersenletsel vooral na herseninfarct/bloeding), en vrouwelijke gezondheid. Hij heeft daarnaast nog meerdere medische therapieën gestudeerd.
De behandeling van Dr. Rind is holistisch. Hij completeerde zijn driedelige Britse programma van Cyriax Technieken in orthopedische geneeskunde. Verder is hij assisterend professor op het Howard University College of Medicine.
Bezoek zijn website op
www.drrind.com
HET VERBAND TUSSEN OESTROGEEN DOMINANTIE – EN ADRENALE VERMOEIDHEID.
Adrenale vermoeidheid en oestrogene dominantie (ED) komen veel overeen wat betreft hun symptomen en hebben veel overeenkomsten. Veel vrouwen die het ene hebben, hebben tot een bepaalde hoogte ook het andere. Oestrogene dominantie en adrenale vermoeidheid hebben het volgende verband:
• Progresteron wordt getransformeerd tot cortisol zoals ook naar andere hormonen.
• De meeste ED komt als gevolg van onvoldoende progesteron en begeleid daarom lage cortisolproductie.
• De meeste adrenale vermoeidheid houdt een onvermogen in om gelijk met de cortisolproductie te gaan. Als de adrenale klieren gestresst zijn, dan put de verhoogde noodzaak voor cortisol het progesteron-nivo uit dat gebruikt wordt om cortisol te maken.
• Als meer progesteron verbruikt wordt om cortisol te maken, is er minder beschikbaar om de oestrogenen in evenwicht te brengen.
• Een andere veel voorkomende reden voor lage progesteronnivo’s is een niet-ovulatore cyclus (een menstruele cyclus waar in er geen ovulatie is), zonder de ovulatie is er geen corpus luteum om extra progestron aan te maken voor de cyclus. Het verlaagd progesteronnivo laat ons achter met een excessief oestrogeen effect als gevolg van de deficiëntie van progesteron.
Samengevat gaat de werking van de adrenale functie en oestrogene dominantie gaan hand in hand en het is daarom moeilijk om een er van de behandelen terwijl de andere genegeerd wordt. ED kan ook veroorzaakt worden door excessieve stimulatie van het oestrogeen. Typische bronnen van deze oestrogene effecten zijn:
• Te veel vetweefsel: Vetcellen maken oestrogenen en oestrogenen veroorzaken de groei van vetweefsel. Dit is een vicieuze cirkel die we moeten proberen te vermijden.
• Hormoonvervanging met non-bio-identieke hormonen zoals oestrogenen van paarden of chemisch gemodificeerde oestrogenen. Deze hebben erg krachtige oestrogene effecten. Die zijn vooral problematisch als er tegelijkertijd geen (kalmerend) progesteron afgegeven wordt, om de prikkelende oestrogenen in evenwicht te houden. Een verzettend oestrogeen is een grote oorzaak van ED. Synthetische of non-bio-identieke oestrogenen zouden op een juistere wijze oestrogenoiden moeten worden genoemd – substanties die een effect hebben dat overeenkomt met oestrogeen, omdat ze niet het echte oestrogeen zijn dat ons lichaam aanmaakt. Progestines worden vaak samen met synthetisch oestrogeen verstrekt. Dit zijn chemische substanties waarvan de effecten erg overeenkomen met progesteron, maar toch erg anders dan progesteron werken omdat ze chemische gezien anders zijn. Ons lichaam kan niet de progestines in cortisol converteren om de adrenale klieren te helpen of ze te converteren naar een andere hormonale samenstelling, zoals we dat zouden kunnen met bio-identisch progesteron.
• Blootstelling aan chemicaliën die oestrogeen nadoen zoals vele plastieksoorten (bijv. magnetronvoedsel in plastiek of in plastieken folie of dozen verpakt, of van het eten van soyaproducten of niet-biologisch voedsel. Aan het vee wordt typisch krachtige oestrogene substanties gevoerd (“super-oestrogenen”) om ze productiever te maken. Onze voedingsproducten zitten vaak vol met deze substanties, en soyavoedsel ligt erg hoog in oestrogene–achtige samenstellingen.
Het corrigeren van ED houdt in dat er meer wordt gecorrigeerd dan alleen maar het evenwicht van de oestrogeen-progesteron en het ondersteunen van de adrenale klieren. Het is belangrijk om de oorzakelijke factoren zo veel als mogelijk te verwijderen. Te veel lichaamoefening, onvoldoende slaap, blootstelling aan toxines, slechte of minderwaardige voeding (een hoge inname van koolhydraten, een lage inname van vet en proteïnes. Een lage inname van voedingsstoffen) en stress zijn enkele van de algemeen voorkomende oorzaken.
Directe hulp aan de adrenale klieren helpt indirect de ED (oestrogeen- progesteron Balans) te verbeteren, door toe te staan dat er meer progesteron beschikbaar wordt om het oestrogeen te neutraliseren. Directe hulp aan de oestrogeen-progesteronbalans ondersteunt indirect de adrenale klieren door meer progesteron beschikbaar te maken voor cortisolproductie. Daarbij heeft progesteron zelf een toning-down, kalmerend, en slaap-ondersteunend effect, wat verder de gestresseerde adrenale klieren helpt. Als we een zachte ondersteuning voor progesteronproductie willen, kunnen we het kruid chaste tree daar voor proberen (1-2 tabletten, s’morgens vroeg kort na het wakker worden), Dit is typisch hulpvol voor menstruerende vrouwen met oestrogene dominantie. Kruiden- en alternatieve doktors gebruiken vaak dit middel om een regelmatigere ovulatie te bewerkstelligen, en daaropvolgend de progesteronproductie te verbeteren. Het kruid is vaak hulpvol in de verlichting van menopausale symptomen (opvliegingen) als het in combinatie met Black Cohosh wordt genomen.
Ik vind dat het de makkelijkste is om het evenwicht met in oestrogene dominantie met progesteron te herstellen. Ik heb een progesteronprotocol ontwikkeld om dit te bewerkstelligen, en wat de meeste van mijn patiënten goed heeft geholpen.
Er zijn echter altijd enkelen die maar weinig of slecht reageren, waarvoor het noodzakelijk is om enkele aanpassingen of correcties te maken. Dat is waarom het altijd adviseerbaar is om samen te werken met een geneeskundige die vertrouwd is met het gebruik van hormonen terwijl hij een fysiologisch hormonaal evenwicht wil herstellen.
Het is belangrijk om op te merken dat er verschillende manieren zijn om progesteron te nemen, en dat die de patiënten op verschillende manieren affecteren. De dosering is ook een belangrijke factor. Zoals ook met enigerlei ander hormoon, ligt de sleutel in een optimale dosering. Teveel of te weinig zal oftewel niet het gewenste resultaat voortbrengen, of actueel een ongewenst resultaat. Dit is een belangrijk punt te overdenken omdat post-menopausale vrouwen de progesteron voor de eerste keer gebruiken. De progesteron zal tijdelijk de gevoeligheid van oestrogeen van het lichaam verhogen (oestrogene receptoren worden tijdelijk gevoeliger voor oestrogeen) en produceren zo een tijdelijke toename in oestrogene effecten. Dit kan een tijdelijke verslechtering van symptomen produceren. Om dit effect te minimaliseren is het nodig dat met progesteron in een zeer kleine dosis wordt begonnen die langzaam in 2-4 weken tot de volledige dosis wordt opgevoerd.
Leave a Reply